دیوید ادواردز
آناتولی یاکوونکو، یکی از بنیان‌گذاران Solana، اخیراً ترجیح زیادی برای راه‌حل‌های بلاک چین Layer-1 (L1) نسبت به جایگزین‌های Layer-2 (L2) بیان کرده است و ادعا می‌کند که معماری‌های L1 می‌توانند سرعت، کارایی هزینه و امنیت عالی را ارائه دهند. او راه‌حل‌های L2 را به دلیل تکیه آنها به پشته‌های در دسترس بودن داده‌های L1 کندتر و لزوم مکانیسم‌های پیچیده‌ای مانند اثبات تقلب و ارتقای multisigs، که به نظر او ممکن است امنیت را به خطر بیاندازد، مورد انتقاد قرار می‌دهد. را
یاکوونکو با توجه به نگرانی‌های مربوط به محدودیت‌های ذخیره‌سازی داده‌های ذاتی بلاک چین L1، تاکید کرد که سولانا سالانه تقریباً 80 ترابایت داده تولید می‌کند – حجمی که او آن را متوسط و قابل مدیریت توصیف می‌کند. را
یاکوونکو همچنین ضرورت راه‌حل‌های L2 متعدد را زیر سوال می‌برد و پیشنهاد می‌کند که یک L2 منفرد با قابلیت اجرای موازی می‌تواند برای کاربردهای مختلف کافی باشد. او استدلال می کند که تعداد محدود قراردادهای هوشمند ارزشمند، گسترش پلتفرم های L2 را توجیه نمی کند. را
علاوه بر این، یاکوونکو قبلاً راه‌حل‌های L2 را زمانی که تراکنش‌های اولویت‌دار را از لایه پایه L1 منحرف می‌کنند، به‌عنوان «انگلی» توصیف کرده است که به طور بالقوه بر کارایی کلی و مدل اقتصادی بلاکچین اولیه تأثیر می‌گذارد.
این دیدگاه‌ها بر تعهد یاکوونکو به تقویت راه‌حل‌های L1 مانند سولانا برای رسیدگی به چالش‌های مقیاس‌پذیری و کارایی تأکید می‌کند و آنها را به عنوان جایگزین‌های مناسبی برای رویکردهای لایه‌ای اتخاذ شده توسط سایر اکوسیستم‌های بلاک چین قرار می‌دهد.
